De veiligheid op fietspaden kan sterk worden vergroot als racefietsers en gewone fietsers worden gescheiden door aparte fietsstroken aan te leggen in het midden van het fietspad. In de stad kunnen fiets-invoegstroken voor fietsers voorkomen dat smalle fietspaden aanleiding vormen voor fietsbotsingen. Dat stelt TNO op basis van een onderzoek op opdracht van Rijkswaterstaat naar de noodzakelijke breedte van fietspaden.
Als recreatieve én snelle fietser mis ik in de observaties van TNO nog een belangrijk punt. Vaak zijn kruisingen van fietspaden gelijkwaardige kruisingen. Theoretisch zouden daar dan de normale verkeersregels moeten gelden. Veel (snelle) fietsers echter lijken dat onzin te vinden. Niet rechts gaat voor maar snel gaat voor. Ik denk dat als álle fietsers gewoon wat aandacht besteden aan de regels, en niet denken dat snelheid recht geeft op voorrang, de meeste fiets-fietsongelukken op recreatieve fietspaden tot het verleden behoren. En datzelfde geldt natuurlijk voor snorfietsers op de fietspaden. Laten we vooral niet meer asfalt aanleggen door mooie gebieden dan nodig is om lekker te kunnen fietsen!
Voor het onderzoek bestudeerde TNO met camera’s het gedrag van fietsers op enkele drukke fietspaden in de stad en in recreatiegebieden. De aard en ernst van conflicten tussen fietspadgebruikers werden in kaart gebracht. Op basis van de bevindingen concludeert TNO dat een fietspad in de stad van 2.25 meter breed relatief weinig ernstige conflicten laat zien. Op basis van de geobserveerde conflicten met snorfietsers wordt door TNO zelfs een fietspadbreedte van 2,50 meter aanbevolen.
Behalve snorfietsers zorgen ook invoegende fietsers voor problemen. In deze gevallen is het volgens TNO van belang om extra ruimte te creëren. Als het niet mogelijk is een heel fietspad te verbreden, is het aanleggen van fietsers-invoegstroken een oplossing. De meeste ernstige conflicten zijn door TNO geobserveerd op recreatieve fietspaden in het weekend. Uit de camerabeelden is af te leiden dat een pad van minimaal 4.00 m (2.00 m breed voor elke richting) de veiligheid te goede komt, ook als het gaat om conflicten tussen fietsers in tegenovergestelde richting.
Verder zou de veiligheid sterk vergroot kunnen worden als verschillende snelheden op de recreatieve paden van elkaar worden gescheiden, door middel van bijvoorbeeld een twee ‘snelle fietsstroken’ in het midden van het pad, voor beide fietsrichtingen, aldus TNO.