In Rotterdam wordt momenteel een proef gedaan met verkeerslichten voor fietsers, die met behulp van warmtesensoren meten of en hoeveel fietsers er staan te wachten. Bij veel wachtenden, krijgen de fietsers eerder groen. Klinkt goed. Ook meetlussen in het wegdek helpen de fietser aan snellere doorstroming. In veel stedelijke gebieden doen groen golven voor fietsers hun intrede. Allemaal goede ontwikkelingen, om mensen meer te laten fietsen.
In Amsterdam pakken de verkeersmeesters het anders aan: Daar onderzoekt men momenteel het uitschakelen van de verkeerslichten voor fietsers, in relatie tot de verkeersdoorstroming.
Voor de gemiddelde Amsterdamse fietser maakt het waarschijnlijk niet zo veel uit: er werd toch al weinig gewacht voor het rode licht. Voor de proef van start ging, kwamen de meeste ongelukjes doordat het rode licht genegeerd werd. Tijdens de proef zijn er niet meer of ernstiger incidenten. De incidenten van nu zijn vaak het gevolg van het negeren van de voorrangsregels. Voorlopige conclusie van de onderzoekers is dat de verkeerssituatie voor fietsers niet gevaarlijker is geworden en de gemiddelde verkeersdeelnemer er qua wachttijd op vooruit gaat.
Wat ik nog mis in het verhaal, is de positie van de zwakkere verkeersdeelnemer: het lagere schoolkind, de enkele oudere die nog op een gewone fiets rijdt. En zo zijn er nog wel meer groepen te bedenken, die net wat moeilijker de situatie juist kunnen inschatten, of die net wat minder snel optrekken uit stilstand. Ik ben benieuwd of daar ook naar gekeken wordt, en wat dán de conclusie van het onderzoek zal zijn.
